Re-covering my chair

Gisteren heb ik in een opwelling m’n oude bureau stoel van een nieuw jasje voorzien. Mijn eigen, comfortabele bureau stoel heb  ik namelijk geruild met zoonlief omdat we zijn kamer een make-over hebben gegeven (daarover later meer wanneer ik mooie foto’s heb gemaakt) en die stoel daar qua kleur beter paste. Ik nam genoegen met zijn afdankertje…maar de saaie, donkerblauwe stof van de stoel inspireerde me niet echt wanneer ik m’n atelier (ahum… schuurtje) binnenkwam. Ineens kreeg ik de geest en heb de stoel bekleed met een halve meter stof dat ik al tijden had liggen. De zitting bleek heel gemakkelijk los te maken te zijn met een kliksysteem, dus stofje erom en vastnieten. De rugleuning wilde ik anders doen, omdat ik van de lelijke, zwarte achterkant (met groot Ikea-logo) af wilde. Met krantenpapier maakte ik een patroon en knipte dat dubbel uit. Twee helften op elkaar gestikt, uitsparing gemaakt voor de arm en onderaan tunneltje gemaakt om aan te snoeren met vrolijk lintje. En zie…klus geklaard, in minder dan een uur!  Van deze stoel word ik wél vrolijk bij binnenkomst. Ik zal m’n atelier eens opruimen, zodat ik mooie foto’s kan laten zien, maar nu eerst de kamer van zoonlief nog even afmaken…

 Yesterday I spontaneously redid my old office chair. I had switched my comfortable one with my son, because it fitted beter in his new room we have given a make-over this summer ( pictures of this project will follow soon).

I took content with his old chair, a dull darkblue one, that did not inspire me at all when I entered my workspace. So, all of a sudden, without a plan I redid it with fabric I already had for some time. The seat came loose very easily with some clicks, so I put the fabric around it and stapled it to the seat. For the back I had to use a different strategy, because I wanted to get rid of the ugly, black (with large Ikea logo) back. I used an old newspaper to make a pattern, cut that out of fabric twice and stitched the two parts together, making a notch around the arm. At the bottom I sewed a tunnel to be able to lace tightly with a nice piece of ribbon. And look at that…all finished in less than one hour! This chair does cheer me up when entering ;-). I will have to clear my workspace before I can show you some pictures, but first we have to finish my son’s room …